iskambil falında tutulan niyetler kadar basit olsaydı herşey yada papatya falları kadar az seçenekli "seviyor,sevmiyor".tavşan niyetleri kadar sonu iyi biten ya da sakızlardan çıkan maniler kadar kafiyeli.toto-loto yapmazdık yaşamı o zaman,çelişmezdik hayatla çatışmazdık kendimizle,bir dilek tutar bakardık keyfimize,bize düşen acı bir kahvenin damağımızdaki tadı olurdu.kırk yıl hatırını yaşardık hep beraber.üç vakte kadar haberlerimiz olurdu.bilirdik gidilecek yolları,haberlerini almış olurduk zaten.beyaz atlı prenslere inanan masal çocukları olmak en güzeli,gökten düşecek olan elmaları beklemek,biri iyi kıza biri iyi adama,peki üçüncüsü kime diye meraklanmak,umut etmek şanslı olan biz olalım diye.ağzımız kulaklarımızda yaşamayı izlemek...